Créer un site internet
Wandelen met WSV Wervik - Verhaeghe Patrick

3 - 4 febuari

Op 07/02/2024

3 février

De Panne- Eerste verrassing, geen gratis parking. Ik begon aan de eerste lus (10km) in het gezelschap van Jacques (Nooit Moe Boezinge). Afwisselend parcours, beton, vuil, zand, veranderend landschap........

4 février

Eine, ik wilde met de trein gaan, maar ik had 's middags van 12.30 tot 16.25 uur geen aansluitingen. Ik neem de auto, maar het is een strijd om te parkeren (niet wetende van de stad). De eerste lus is behoorlijk glooiend. De tweede was vrij ingewikkeld met modderpassages, ......

3 février

De Panne- Eerste verrassing, geen gratis parking. Ik begon aan de eerste lus (10km) in het gezelschap van Jacques (Nooit Moe Boezinge). Afwisselend parcours, beton, vuil, zand, veranderend landschap. Ik let op mijn reisgenoot die begint te lijden. Terug bij de start vertrek ik met Carine, Marnix en Marleen voor de lus van 5 km. Lus die niet veel veranderingen biedt. De laatste lus van 7km heb ik alleen afgelegd. Veel veranderingen (veel zand ook. Ik maak een kleine omweg om bij het uitkijkpunt te komen om het landschap te bewonderen. Morgen, Eine voor 27km.

4 février

Eine, ik wilde met de trein gaan, maar ik had 's middags van 12.30 tot 16.25 uur geen aansluitingen. Ik neem de auto, maar het is een strijd om te parkeren (niet wetende van de stad). De eerste lus is behoorlijk glooiend. De tweede was vrij ingewikkeld met modderpassages, vooral het smalle pad dat aan beide kanten werd begrensd door prikkeldraad. In de buurt van het ruststation aarzelen velen, het is een kruising van lussen en ook scheiding van afstanden.  Op het politiebureau ontmoet ik Carine, Marnix en Marleen. Bij de volgende lus heb ik het mis (een pijl verborgen door een bouwkundig ingenieur). Verderop een moeilijke beekovergang, een smal betonblok met een trede van 40 cm in het midden. De 2 jongeren passeren moeizaam tijdens het helpen maar de 2 ouderen voor mij draaien zich om. Met deze knie kom ik er niet overheen dus steek ik een stukje verder door de sloot vol water. Terug bij de starthal, die je moet oversteken om de rest van het parcours te bereiken, geblokkeerd door de grote rij voor inschrijvingen. Het lukt me om zo goed en zo kwaad als het gaat de kamer uit te komen. Het begin van de lus is hetzelfde als de eerste. Na een kilometer passeer ik mijn auto weer. Dan besluit ik te stoppen en terug te gaan (niet meer verder willen).